Μια αργή αλλά δραματική οικολογική καταστροφή συντελείται στην καρδιά της Στερεάς Ελλάδας.
Τα ελατοδάση της Βοιωτίας, από τον Ελικώνα μέχρι τον Παρνασσό, πεθαίνουν όρθια, μέσα σε μια ανησυχητική σιωπή. Η εξασθένιση των δέντρων αποδίδεται – σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία – στη συνεχιζόμενη υδατική καταπόνηση των τελευταίων ετών. Η κλιματική αλλαγή, η παρατεταμένη ξηρασία και η μεταβολή των τοπικών καιρικών συνθηκών έχουν οδηγήσει τα έλατα σε εξασθένηση.
Τα αποδυναμωμένα δέντρα προσβάλλονται στη συνέχεια από φλοιοφάγα έντομα, με αποτέλεσμα τον βιολογικό τους μαρασμό. Η καταστροφή αυτή δεν περιορίζεται στην απώλεια της αισθητικής αξίας του τοπίου. Η εξαφάνιση των ελάτων διαταράσσει την οικολογική ισορροπία και ενισχύει σοβαρούς κινδύνους για την περιοχή της Βοιωτίας: αυξημένος κίνδυνος πλημμυρών, διάβρωσης εδαφών και αποσταθεροποίησης του μικροκλίματος, απειλούν πλέον άμεσα τα χωριά και τις καλλιέργειες της περιοχής. Τα “πληγωμένα” έλατα της Βοιωτίας δεν είναι απλώς η ένδειξη ενός φυσικού φαινομένου.
Είναι το καμπανάκι για μια επερχόμενη κρίση. Η κατάσταση απαιτεί επείγουσα δράση: άμεση καταγραφή, επιστημονική τεκμηρίωση, χάραξη πολιτικής προστασίας και αναδάσωσης. Για να μη χαθεί ένα από τα σημαντικότερα φυσικά κεφάλαια της Στερεάς Ελλάδας — και μαζί του, η ευημερία και η ταυτότητα ολόκληρης της περιοχής.
